Κοραή 79, Βόλος

H Iματιοθήκη του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου

Της Άσπας Καπουρνιώτη,  Α΄Αντιπροέδρου και γενικής εφόρου Ιματιοθήκης 

Τη δεκαετία 1950-1960 η παγκόσμια αναζωπύρωση από τα λαϊκά ήθη και έθιμα, τις φορεσιές, τους χορούς και τα τραγούδια, την παράδοση, ήταν γεγονός. Το Δ.Σ του Λυκείου των Ελληνίδων  αποφασίζει την κατασκευή 20 Πηλιορείτικων  ενδυμασιών οι οποίες ράφτηκαν στο εργαστήριο της «Ιματιοθήκης του Παιδιού» που ήταν οργάνωση με κρατική υποστήριξη και στεγάζονταν στο οίκημα  του Λυκείου των Ελληνίδων.

Με την επίβλεψη των των τότε υπευθύνων του Δ.Σ. Χαρίκλειας Χρυσοχοϊδη και Μαρίκας  Κυριέρη οι οποίες και κέντησαν τα ωραιότατα φέσια συμπλήρωμα της φορεσιάς που ήταν αντάξιο των παλαιών αυθεντικών .  Η  ίδρυση Γυναικείου Χορευτικού τμήματος με δασκάλα την καθηγήτρια Μαρία Παλιούρα – Γαλανού ήταν το επόμενο βήμα . Έτσι λοιπόν η πρώτη χορευτική ομάδα του Λυκείου των Ελληνίδων το 1965 συμμετείχε σε παράσταση Ελληνικών χορών -φορώντας τις Πηλιορείτικες φορεσιές – με το Λύκειο των Ελληνίδων Αθηνών στο αρχαίο θέατρο Δημητριάδος. Ραγδαία υπήρξε η ανάπτυξη του χορευτικού τμήματος καθώς το 1968 ιδρύθηκε και ανδρική ομάδα με δάσκαλο τον Β. Κοκολιό, το δε 1970 παιδική ομάδα ,της οποίας οι πρώτες φορεσιές ήταν έργα των αργαλειών του ΛΕΒ. Παράλληλα ήταν και ο εμπλουτισμός της ιματιοθήκης για τις ανάγκες των χορευτικών ομάδων.

Έτσι με μεγάλους κόπους αγοράζοντας από τα παζάρια της Θεσσαλίας Καραγκούνικες και σαρακατσάνικες φορεσιές, κλιμάκιο δε του ΔΣ μεταβαίνει στο Τρίκερι,  όπου αγοράζονται οι πρώτες φορεσίες, οκτώ  Τρικεριώτικες,  δυο νυφικές Σκοπέλου και μια γιορτινή Σκιάθου.

Έκτοτε η ιματιοθήκη εμπλουτίζεται συνεχώς με ενδυμασίες από τα περισσότερα διαμερίσματα της χώρας.

Υπάρχουν φορεσιές αυθεντικές καθώς και πιστά αντίγραφα από τη Μαγνησία (Πήλιο, Τρίκερι-Σκιάθο-Σκόπελο-Βελεστίνο-Αλμυρό), την κεντρική και Ορεινή Θεσσαλία, την Ήπειρο ( Μέτσοβο) , την Μακεδονία ( Φλώρινα – Αλεξάνδρεια – Σέρρες), τη Θράκη ( Μεταξάδες-Σαρακατσάνα Έβρου- Καβακλί), την Φωκίδα (χωρική Δεσφίνας), τη Λαμία (Λιβανάτες), από τα νησιά της Ρόδου, Κέρκυρας, Ζακύνθου, Πυργί Χίου, Μ. Ασία και περιοχή Καππαδοκίας.

Παρατηρώντας τις αυθεντικές φορεσιές της πατρίδας μας  χαίρεται κανείς και καμαρώνει την αξιοσύνη των γυναικών που τις δημιούργησαν, με τόση φαντασία-καλαισθησία-ευαισθησία αυτά τα υπέροχα  αριστουργήματα κεντητικής τέχνης, που κανείς εύκολα δεν μπορεί να αντιγράψει. Το θαύμα αυτό των γυναικείων χεριών το Δ.Σ του Λυκείου των Ελληνίδων παρουσιάζει στο Λαογραφικό Τμήμα του αστικού σπιτιού του 1900 που με πολλές προσπάθειες ετών ανακαίνισε και περάτωσε. Στην Ιματιοθήκη του Λυκείου  λειτουργεί τμήμα ραπτικής εθνικών ενδυμασιών με μεγάλη επιτυχία.

Share
Share