To Λύκειον των Ελληνίδων Βόλου (1920-2024) τιμά συμβολικά τους αείμνηστους ευεργέτες, τους δωρητές, τους διατελέσαντες προέδρους, τα μέλη και το σύνολο των εθελοντών του σωματείου διαχρονικά με το καθιερωμένο ετήσιο μνημόσυνο που θα τελεστεί στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, την Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2024 μετά τη Θεία Λειτουργία.
Με το συμβολικό αυτό μνημόσυνο το ΛΕΒ τιμά όσους ενστερνίστηκαν ότι η ευεργεσία δεν είναι υποχρέωση. Είναι πράξη προσωπικής πραγμάτωσης, ιστορικής συνειδητότητας και κοινωνικής επίγνωσης. Είναι υποκειμενική χειρονομία που λαβαίνει υπόψη της τις ιστορικές συνθήκες και τις κοινωνικές ανάγκες κάθε φορά που προβαίνει σε ανάλογη πράξη, πολύ περισσότερο όταν προβαίνει στη χειρονομία του ευεργετισμού προς ένα συλλογικό φορέα. Από την πρώτη ημέρα της ίδρυσής του (1920) ο λυκειακός τοπικός θεσμός «αγκαλιάστηκε» ζεστά από τους βολιώτες, οι οποίοι αναγνώρισαν το σημαντικό ρόλο του στην εκπαίδευση, τον πολιτισμό και πρωτίστως στο κοινωνικό του έργο και ανέπτυξαν ισχυρούς δεσμούς με το σωματείο, ενισχύοντάς το με κάθε τρόπο.
Tη συμβολική αυτή απόδοση τιμής το Λύκειο των Ελληνίδων Βόλου καθιέρωσε για πρώτη φορά το 1933, στο ετήσιο μνημόσυνο της Αμαλίας Ρήγα (1842-1932) και επαναλαμβάνει αδιαλείπτως έως και σήμερα. Κι αυτό επειδή, ο λυκειακός θεσμός πάντα στοχεύει στην ανάδειξη της προσφοράς και τη μίμηση της πράξης του ευεργετισμού και του εθελοντισμού από τους νεώτερους, ειδικά στην εποχή μας, που όλες αυτές οι εκδοχές εκτυλίσσονται μέσα σε μια ολοένα πιο παθητική κοινωνία, με λιγότερες αντιστάσεις στον κοινωνική ανάγκη. Σημειώνεται ότι φέτος τιμάται η μνήμη της Τζένης (Πολυξένης) Μπορλότου (1931-2024), που πέθανε πριν ένα τρίμηνο, μιας σπουδαίας γυναίκας γνωστής στην κοινωνική και πολιτιστική ζωή της πόλης και συζύγου του αειμνήστου Σταύρου Μπορλότου, ευεργέτες και οι δύο στο ιστορικό μας σωματείο.
Λίγα λόγια για την Τζένη Ζωνζήλου-Μπορλότου:
H Tζένη (Πολυξένη) Μπορλότου γεννήθηκε στον Βόλο το 1931. Κόρη του γιατρού Επαμεινώνδα Ζωνζήλου, ο οποίος είχε λάβει την ειδικότητα του μικροβιολόγου ειδικευθείς στο Ινστιτούτο Παστέρ του Παρισιού, και της Ανδρομάχης Κουλοχέρη. Oι γονείς της καταγόμενοι από τον Άγιο Γεώργιο Νηλείας ήταν άρρηκτα συνδεδεμένοι με τη γενέτειρα γη, λόγω και των περιουσιακών στοιχείων που διατηρούσαν εκεί (κυρίως ελαιοκτήματα και σπίτια). Η βολιώτικη πατρική της οικία βρισκόταν στη συνοικία του Αγίου Νικολάου (Κουμουνδούρου 15). Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Θηλέων Βόλου και εισήχθη στην Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, την οποία όμως δεν παρακολούθησε. Από πολύ μικρή ήταν μαθήτρια του Ωδείου Βόλου της Αννέτας Τσολάκη και αργότερα, μετά την Κατοχή, σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο Βόλου, μαθήτρια της Λέλας Σταμούλη, από όπου έλαβε και δίπλωμα πιάνου. Παράλληλα έλαβε και δίπλωμα Breve από τη Γαλλική Σχολή Καλογραιών Βόλου «Άγιος Ιωσήφ» και αγγλικών Lower-Certificate από το Βρετανικό Ινστιτούτο. Μετά δε το γάμο της με τον Σταύρο Μπορλότο έλαβε και πτυχίο Grundstufe της Γερμανικής Γλώσσας.
Η Τζένη Μπορλότου_Ζωνζήλου ανέπτυξε διάφορες δραστηριότητες και ως βοηθός στο ιατρείο του συζύγου της και ως μέλος του ιστορικού Συλλόγου Φιλοτέχνων Βόλου καθώς επίσης και στο σωματείο «Φίλες της Αγάπης». Επίσης, ενώ ακόμη ήταν μαθήτρια ανήκε στο σωματείο «Φίλοι του Στρατού», λαμβάνοντας μέρος σε πολλές χορευτικές εκδηλώσεις δημοτικών χορών φορώντας πηλιορείτικες ενδυμασίες. Σε όλη της τη ζωή υπήρξε μια ευγενής δέσποινα του Βόλου με ιδιαίτερη ευαισθησία στη μουσική, στη λογοτεχνία αλλά και τις αξίες της νεότερης πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου μας, παρακολουθώντας από κοντά τις δράσεις του ΛΕΒ.
