Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την περασμένη Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου στο Πνευματικό Κέντρο της Ι.Μ. Δημητριάδος, η παράσταση TAKIM – KΑΦΕ ΑΜΑΝ «Ελληνική απόλαυσις», που διοργάνωσε το Λύκειο των Ελληνίδων Βόλου.
Oι ΤΑΚΙΜ, έξι από τους σημαντικότερους δεξιοτέχνες της ελληνικής δημοτικής μας μουσικής, μετέφεραν τους εκατοντάδες θεατές ως συν-ταξιδιώτες νοερά πίσω στον χωροχρόνο και σε σταθμούς της πλούσιας ελληνικής παράδοσης και τους χάρισαν ένα απολαυστικό μουσικό ταξίδι στη μνήμη του ελληνισμού.
Για μια και μοναδική βραδιά ξαναζωντάνεψε το Καφέ-Αμάν «Ελληνική Απόλαυσις», σε μια ξεχωριστή μουσική-θεατρική και χορευτική παράσταση, που γοήτευσε και κατασυγκίνησε το κοινό. Οι σταθμοί του συναρπαστικού αυτού ταξιδιού ήταν ταυτόσημοι με το ταξίδι του ελληνισμού προς τον έξω κόσμο: τα Γιάννενα (με το «Γυαλί-καφενέ»), τα Βαλκάνια (με το «Γκρέτζι-Χάνι»), η Πόλη (με το «Καζίνο της Δέσποινας» στα Ταταύλα), η Σμύρνη (με τις «μπύρες» την Προκυμαία) και τέλος η Αμερική (με τα Καφέ-Αμάν του Κατσαρού και της Μαρίκας στο Σικάγο και τη Νέα Υόρκη).Η παράσταση με την υπογραφή (επιμέλεια και παρουσίαση) του γνωστού καθηγητή Εθνομουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Λάμπρου Λιάβα, γνωστού από την τηλεοπτική εκπομή το «αλάτι της γης» ήταν ένα επικό ταξίδι-περιπέτεια, ένα αδιάκοπο δούναι και λαβείν ανάμεσα σε λαούς και πολιτισμούς, σε Ανατολή και Δύση. Σε κάθε μέρος ξεδιπλώθηκαν συγκινητικές μικροϊστορίες με επίκεντρο μουσικές προσωπικότητες της εποχής, εκεί όπου γνωστοί δεξιοτέχνες, οργανοπαίκτες, τραγουδιστές και χορευτές σφράγισαν τη μουσική ελληνική παράδοση.
Η σκηνοθεσία της εκδήλωσης αποτύπωνε με μαεστρία τις τότε σχέσεις των ανθρώπων που επικοινωνούσαν μέσω της μουσικής τους ταυτότητας. Το ίδιο και το πλούσιο πρόγραμμα της παράστασης, μέσα από 35 παλιές μουσικές δημιουργίες, επεξεργασμένες όλες από τους ΤΑΚΙΜ στο σήμερα, αποτελούμενο τόσο από γνωστά κι αγαπημένα κομμάτια όσο και από άγνωστα, αλλά εξίσου σημαντικά. Και όπως επισήμανε ο Λ. Λιάβας το πρόγραμμα της παράστασης δείχνει «το μακρύ ταξίδι του Ελληνισμού, σχηματίζοντας ένα μεγάλο τόξο που ξεκινάει από την Ήπειρο, περνάει στα Βαλκάνια, πηγαίνοντας στα καραβάν-σαράγια, σημεία συνάντησης μουσικών και ανθρώπων απ’ όλες τις φυλές». Συνεχίζοντας στην Πόλη και τα καφέ-σαντάν της Σμύρνης, πήραν σειρά οι πρόσφυγες στις «μπύρες», όπως ονομάστηκαν τα στέκια αυτή στην Κοκκινιά, στον Πειραιά και αλλού στην Αθήνα για να πάμε με το υπερωκειάνειο στην Αμερική, όπου και εκεί υπήρχαν καφέ-αμάν στην 8η Λεωφόρο στη Νέα Υόρκη και το Σικάγο».
Μέσω της σπάνιας αυτής σύμπραξης των συντελεστών- η μουσική, το τραγούδι και ο χορός, από χορευτές του του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου που έδεσε και διάνθισε με εξαιρετικό τρόπο την παράσταση- όλα μαζί συναποτέλεσαν ένα εξαιρετικό ποιοτικό αποτέλεσμα, ξυπνώντας ανεπανάληπτες μουσικές μνήμες και προσφέροντας στους εκατοντάδες θεατές μια μοναδική βραδιά γεμάτη εικόνες και αισθήσεις.
Τα συνοδευτικά κείμενα και οι προβολές από σπάνιο οπτικό υλικό συνέβαλαν στο να τοποθετηθούν τα μουσικά κομμάτια σε τόπο και χρόνο, σε σχέση με το ύφος, το ήθος και την αισθητική της κάθε περιόδου. Επιπλέον, η παράσταση αυτή με έντονη σημειολογία για την ανθρώπινη περιπλάνηση όσο και τη μετανάστευση και την προσφυγιά των Ελλήνων, γι’ αυτό και ξεκίνησε με τον στίχο του Σεφέρη «ευτυχισμένος που έκανε το ταξίδι του Οδυσσέα», συνέδεσε το επικό ταξίδι των Ελλήνων μεταναστών με την οδύσσεια των σημερινών προσφύγων.